Kadıköy Esmer Escort

Kadıköy, İstanbul’un ruhu en canlı semtlerinden biriydi; dar sokaklarda yankılanan kahkahalar, barlardan sızan müzik, balık pazarının taze kokusu ve rıhtımda martı çığlıkları. Kadıköy Esmer Escort Leyla, 27 yaşında, esmer bir escorttu. Uzun, dalgalı siyah saçları beline kadar uzanıyor, kehribar rengi gözleri loş ışıkta bile dikkat çekiyordu. Bronz teni, Kadıköy’ün sokaklarında bir yaz gecesi gibi parlıyordu. İnce ama kıvrımlı bir bedeni vardı; her zaman zarif kıyafetler seçerdi. Bu akşam, Kadıköy’deki dairesinde, aynanın karşısında hazırlanıyordu. Dairesi, eski bir apartmanın üçüncü katındaydı; yüksek tavanlar, ahşap zeminler, pencereden görünen Moda’nın renkli ışıkları. Kadıköy Escort Leyla, zümrüt yeşili bir elbise giymişti; kumaş vücudunu nazikçe sarıyor, göğüslerini hafif bir dekolteyle vurguluyor, eteği diz altında bitiyor, ama yanındaki yırtmaç uyluklarını açığa vuruyordu. Gümüş bir bilezik sağ bileğinde, küçük bir zümrüt taş kolye boynunda parlıyordu.
Leyla, bu akşam bir müşterisiyle buluşacaktı. Adı Deniz’di; otuzlarının başında, Kadıköy’de bir reklam ajansında çalışan, özgür ruhlu, ama yalnız bir adamdı. Telefonunda Deniz’den gelen mesajı okudu: “21:00’de, Fahriye’de.” Fahriye, Kadıköy’ün popüler barlarından biriydi; loş, samimi, ahşap masalar ve fonda çalan indie müzikle dolu. Leyla, aynada kendine baktı; saçlarını parmaklarıyla düzeltti, her tel yerli yerine oturdu. Bordo ruj sürdü; dudakları dolgun ve gizemli göründü. Bir damla parfüm sıktı – vanilya ve paçuli karışımı, sıcak ama baştan çıkarıcı bir koku, boynuna ve bileklerine yerleşti. Topuklu ayakkabılarını giydi; siyah, kalın topuklu, bacaklarını zarifçe uzatıyordu. Çantasını aldı – küçük, deri bir çanta – ve kapıya yöneldi.
Saat 20:40’tı. Leyla, apartmandan çıktı; merdivenlerin ahşap basamakları topuklarının altında hafifçe gıcırdadı, demir kapıyı itip sokağa adım attı. Kadıköy’ün akşam havası serindi; yazın son günleri, hafif bir deniz kokusu havayı dolduruyordu. Sokaklar hareketliydi; genç çiftler, arkadaş grupları, köşede çalan bir sokak müzisyeninin gitar nağmeleri. Leyla, Moda’ya doğru yürüdü; topuklarının sesi kaldırımlarda ritmik bir melodi yaratıyor, elbisesinin yırtmacı her adımda açılıyor, bronz bacakları ışıkta parlıyordu. Birkaç kişi ona döndü; bir adam barın kapısında sigara içerken gözlerini ayırmadı, bir kadın arkadaşına fısıldadı. Leyla, bu bakışları hissetti, ama tepkisizdi; gizemli aurası, onu kalabalıktan ayırıyordu.
Fahriye’ye vardığında, saat tam 21:00’di. Bar, her zamanki gibi kalabalıktı; ahşap masalar, mum ışıkları, duvarda asılı eski plak kapakları. Leyla, girişte durdu, etrafı süzdü; Deniz, köşede bir masada oturuyordu. Üzerinde lacivert bir gömlek, kot pantolon, kolları sıvanmış, elinde bir bira bardağı. Leyla’yı görünce gülümsedi, ayağa kalktı; “Leyla, harikasın,” dedi, sesi samimi ve sıcaktı. Leyla, “Teşekkürler, Deniz,” dedi, hafif bir gülümsemeyle; sesi yumuşak, ama içinde bir derinlik vardı. Deniz, masaya oturmasını işaret etti, “Ne içersin?” Leyla, “Kırmızı şarap,” dedi, zarif bir hareketle oturdu, bacak bacak üstüne attı, elbisesinin yırtmacı açıldı, uyluğunun bir kısmı göründü, ama hareketi öyle doğaldı ki, kimse bunu abartılı bulmazdı.
Deniz, bir kadeh şarap söyledi; garson, kadehi masaya bırakırken Leyla’ya kısa bir bakış attı. Şarap, koyu kırmızı, meyvemsi bir aromayla doluydu; Leyla, dudaklarına götürdü, küçük bir yudum aldı, dudaklarında hafif bir iz bıraktı. Deniz, “Uzun zamandır görüşmedik,” dedi, gözleri Leyla’nın yüzünde geziniyordu, sonra kolyesine takıldı. Leyla, “Evet, işler yoğun herhalde,” dedi, gülümseyerek, kehribar gözleri Deniz’in gözlerine kilitlendi. Sohbet, Kadıköy’ün sokaklarından, Deniz’in ajansındaki projelerden, Leyla’nın sevdiği müziklerden geçti. Deniz rahatlamıştı; Leyla’nın sakin ama büyüleyici enerjisi, onu sarıyordu. “Hadi başka bir yere gidelim,” dedi Deniz, hesabı ödedi, Leyla’nın eline hafifçe dokundu, bu dokunuş nazik ama arzulu bir davet taşıyordu.
Leyla’nın dairesine yürümeye karar verdiler; Kadıköy’ün sokakları geceyle daha canlıydı. Barlardan sızan müzik, rıhtımdan gelen martı sesleri, köşedeki simitçinin tezgâhından yükselen susam kokusu. Leyla önde yürüyor, topuklarının sesi Deniz’in adımlarıyla karışıyordu. Apartmana vardıklarında, merdivenleri çıktılar; Leyla’nın elbisesi her basamakta yırtmacından açılıyor, bronz teni loş ışıkta parlıyordu. Daireye girdiklerinde, Leyla kapıyı kapattı; kilit sesi odada yankılandı. “Rahat ol,” dedi, gülümseyerek, koltuğa oturdu, bacaklarını çaprazladı, elbisesinin yırtmacı uyluğunu tamamen açığa vurdu, siyah dantel iç çamaşırı göründü. Deniz, karşısında durmuş, ellerini ceplerine sokmuş, “Çok güzelsin,” dedi, sesi titrekti.
Leyla, ayağa kalktı, Deniz’e yaklaştı; topukları ahşap zeminde hafif bir ses çıkardı, ellerini Deniz’in göğsüne koydu, gömleğin kumaşını hissetti, kalp atışlarını avuçlarında yakaladı. “Teşekkür ederim,” dedi, gözleri Deniz’in gözlerine kilitlendi, dudakları hafifçe aralandı. Deniz’in elleri Leyla’nın beline gitti; parmakları elbisenin kumaşına bastırdı, yavaşça kalçalarına kaydı, yırtmacın açıldığı yere dokundu, bronz tenine ulaştı. Leyla, Deniz’in gömleğini çözdü; düğmeler teker teker açıldı, gömlek yere düştü, Deniz’in göğsü açığa çıktı, hafif kaslı, terle parlıyordu. Leyla, diz çöktü; dizleri ahşap zemine değdi, Deniz’in pantolonuna uzandı, kemerini çözdü, fermuarı indirdi, kot pantolon aşağı kaydı, gri boxer’ı göründü. Boxer’ı da indirdi; Deniz’in sertliği karşısındaydı, sıcak ve hazır.
Leyla, dudaklarıyla Deniz’e dokundu; önce hafifçe, dudaklarının yumuşak kenarıyla, sıcaklığını hissetti, hafif tuzlu bir tat aldı. Dilini çıkardı, yavaşça gezdirdi; Deniz’in sertliğinin ucunda dolaştı, her santimini tattı. Deniz’in nefesi kesildi, göğsü hızlı hızlı inip kalkıyordu, “Leyla,” diye mırıldandı, elleri Leyla’nın saçlarına gitti, parmakları siyah tellere dolandı, hafifçe çekti. Leyla, ağzını açtı; dudakları Deniz’i sardı, sıcaklık ve ıslaklık Deniz’i titretti. Dilini ustalıkla kullandı; önce yavaş, ritmik bir şekilde, Deniz’in sertliğinin etrafında daireler çizdi, sonra hızlandı, ağzını derinlemesine aldı. Deniz’in inlemeleri odayı doldurdu; derin, boğuk bir ses, pencereden gelen Kadıköy’ün gece sesleriyle karıştı. Leyla, her hareketinde Deniz’in kasılmalarını hissetti; bacakları titremeye başladı, nefesi düzensizleşti.
Boşalmasının yaklaştığını hissetti; Leyla, ağzını hafifçe geri çekti, ama açık tuttu, dilini dışarıda bıraktı. Deniz’in spermleri, sıcak ve yoğun bir akıntı gibi dudaklarına, diline döküldü; ilk damla dilinin ucuna çarptı, tuzlu ve kalın bir tat, sonra daha fazlası geldi, ağzını doldurdu. Leyla, her damlayı hissetti; boğazından geçişi yavaş ve bilinçliydi, yuttu, dudaklarını yaladı, son damlaları da aldı, çenesine süzülen bir damlayı parmağıyla silip ağzına götürdü. Deniz, nefes nefese, koltuğa yığıldı; “İnanılmazsın,” dedi, gözleri hâlâ Leyla’daydı. Leyla, gülümsedi; “Sen de,” dedi, elbisesini düzeltti, aynaya yürüdü, saçlarını taradı.
Deniz, toparlandı; pantolonunu giydi, gömleğini ilikledi. “Yine görüşelim,” dedi, cüzdanından birkaç banknot çıkardı, sehpaya bıraktı. Leyla, başını salladı, “Elbette,” dedi, sesi nazik ama mesafeliydi. Deniz kapıyı açıp çıktı; merdivenlerdeki adımları kayboldu. Leyla, yalnız kalınca pencereye yürüdü; Kadıköy’ün ışıkları, Moda’nın renkli sokakları aşağıda parlıyordu. Elbisesini çıkardı, duşa girdi; sıcak su tenine çarptı, parfüm kokusunu akıttı. Yatağa uzandı, telefonuna baktı; yeni bir mesaj yoktu. Gözlerini kapattı, Kadıköy’ün gece sesleri – barlardan sızan müzik, martılar, bir motorun homurtusu – onu uykuya taşıdı.